Historia szkoły
2002-
W roku szkolnym 2002/2003 na stanowisko dyrektora szkoły został powołany Marian Białoskórski, którego zastępcami byli Marta Kurpiel i Zdzisław Zierkiewicz. Jego kadencja trwała 5 lat, od 2002 do 2007 roku.
1 września 2007 roku dyrektorem szkoły został Jacek Wojtas, który sprawował tę funkcję przez kilka następnych miesięcy, ponieważ 30 kwietnia 2008 roku objął stanowisko Podkarpackiego Kuratora Oświaty. Wówczas kierowanie szkołą powierzono Marcie Kurpiel, która była dotychczas jednym z wicedyrektorów, a w wyniku przeprowadzonego w 2009 roku konkursu została dyrektorem szkoły na następną kadencję. Na stanowisku wicedyrektora zastąpiła ją Justyna Nalepa-
Rok szkolny 2002/2003 przyniósł wiele zmian w strukturze pracy szkoły. Reforma szkolnictwa ponadgimnazjalnego spowodowała, że powstały nowe typy szkół. W skład Zespołu Szkół Ekonomicznych weszły: 4-
Od roku szkolnego 2003/2004 w Liceum Profilowanym funkcjonowały dwa profile: ekonomiczno-
Następnym przełomowym momentem w najnowszej historii szkoły był 1 września 2009 roku, bowiem od tej chwili przyjęła ona nazwę Zespół Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących, a co za tym idzie, zmieniła swą strukturę organizacyjną. W skład szkoły obecnie wchodzą:
Liceum Ogólnokształcące:
klasa akademicka o profilu turystyka i rekreacja,
klasa policyjna o profilu przysposobienie policyjne i bezpieczeństwo drogowe,
Liceum Profilowane:
profile: ekonomiczno-
Technikum Ekonomiczne ze specjalnością europeistyka i mała i średnia przedsiębiorczość,
Technikum Handlowe kształcące w zawodzie technik handlowiec,
Zasadnicza Szkoła Zawodowa –
Rok jubileuszu 85 –
Obecnie w szkole uczy się 624 uczniów, pracuje 54 nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych. Co roku otwierają się nowe możliwości dla chcących pobierać naukę w naszej szkole, w technikach młodzież może kształcić się w nowych specjalnościach. Szkoła Ekonomiczna aktywnie uczestniczy w życiu miasta i powiatu, należy do Sieci Szkół Promujących Zdrowie i jest Szkołą Kluczowych Kompetencji, realizując trzyletni unijny projekt. W Warszawie została uhonorowana tytułem „Przedsiębiorczej Szkoły”. Wychodząc naprzeciw szybko rozwijającej się gospodarce, dostosowując się do nowych przepisów Unii Europejskiej i analizując rynek pracy, szkoła na bieżąco zmienia swoje oblicze. By być nowoczesną i atrakcyjną placówką, otwiera nowe typy szkół i zmienia profile.
Działają koła zainteresowań, młodzież uczestniczy również w wielu akcjach społecznych i charytatywnych organizowanych w mieście. Nasi uczniowie tworzą Szkolny Klub Honorowych Dawców Krwi PCK, działają w Szkolnym Kole Krajoznawczo –
Rozwój szkoły w najbliższych latach będzie polegał na unowocześnianiu kierunków kształcenia i reagowaniu na zapotrzebowania szybko zmieniającej się gospodarki rynkowej. Obecnie szkoła jest dynamicznie rozwijającą się placówką naukową działającą w myśl zasady, że dzisiaj należy wiedzieć, co trzeba poznawać jutro, by radzić sobie pojutrze.
1994-
W skład Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu wchodziły następujące typy szkół: Liceum Ekonomiczne (4-
To lata niezwykle szybkiego rozwoju szkoły i jej popularności. Mury szkoły opuściło wówczas około 9500 absolwentów. Z roku na rok zwiększała się liczba oddziałów i w 2000 roku wynosiła aż 38. W tym czasie zakończyły naukę klasy Policealnego Studium Zawodowego i Liceum Ekonomicznego dla dorosłych. W związku z reformą oświatową, która wprowadziła nowy podział na szkolnictwo podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne, szkoły średnie czekał rok przerwy w przyjmowaniu do klas I, gdyż czekać musiały na absolwentów trzyletniego gimnazjum. Dlatego też, by zniwelować problemy kadrowe, w roku szkolnym 1999/2000 szkoła otworzyła 5-
W roku 2001/2002 nie było przyjęć do klas I, mimo to szkoła pracowała pełną parą. Młodzież rozwijała swoje zainteresowania w różnorodnych kołach zainteresowań, m.in. działało koło ekonomistów, koło filatelistyczne, krajoznawczo-
1967-
W okresie powojennym kilkakrotnie zmieniano strukturę organizacyjną szkół zawodowych. Ostatnia znacząca zmiana wiąże się ściśle z realizacją ustawy z 1961 roku. W szkołach ekonomicznych przewidziano organizację czteroletnich liceów ekonomicznych na podbudowie 8-
W roku szkolnym 1967/68 powołano do życia czteroletnie Liceum Ekonomiczne w Jarosławiu. Wraz z powstaniem liceum, sukcesywnie kończyły naukę kolejne roczniki zlikwidowanego Technikum Ekonomicznego. Ostatni absolwenci ukończyli tę szkołę równocześnie z pierwszymi absolwentami Liceum Ekonomicznego w roku szkolnym 1970/71. Cykl nauczania w tym liceum trwał 4 lata. Szkoła ta przygotowywała młodzież do zawodu sprzedawcy-
W roku szkolnym 1992/93 powołano do życia Liceum Handlowe, którego program obejmuje 4-
w zakresie przedmiotów ogólnoekonomicznych oraz marketingu, komputeryzacji i nauczania dwóch języków zachodnioeuropejskich.
Ponadto dyrekcja szkoły, reagując na potrzeby rynku pracy, utworzyła w roku szkolnym 1993/94 Policealne Studium Zawodowe z 2-
W roku szkolnym 1981/82 utworzono Zespół Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu. Powołanie go do życia umożliwiło sprawniejsze kierowanie działalnością poszczególnych szkół wchodzących w jego skład. W roku utworzenia w skład Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu wchodziły następujące szkoły: Liceum Ekonomiczne, Liceum Ekonomiczne dla Pracujących, Liceum Zawodowe, Średnie Studium Zawodowe oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca nr 2. Zespół Szkół Ekonomicznych numerację szkolną przejął po Liceum Ekonomicznym. Na tarczy szkolnej, obok nazwy szkoły widniał numer 57.
W roku szkolnym 1993/94 młodzież rozpoczęła naukę w Zespole Szkół Ekonomicznych w kilku placówkach oświatowych:
• Liceum Ekonomiczne (czteroletnie na podbudowie szkoły podstawowej)
w zawodzie: technik ekonomista, w specjalnościach: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw, finanse i rachunkowość,
• Liceum Handlowe (czteroletnie na podbudowie szkoły podstawowej)
w zawodzie: technik handlowiec, w specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych
• Liceum Ekonomiczne dla Dorosłych (trzyletnie na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej) o profilu: sprzedawca, w zawodzie: technik ekonomista, w specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych
• Zasadnicza Szkoła Zawodowa (trzyletnia na podbudowie szkoły podstawowej) w zawodzie: sprzedawca
• Policealne Studium Zawodowe (dwuletnie na podbudowie liceum ogólnokształcącego) w zawodzie: technik handlowiec.
Istnienie i funkcjonowanie szkoły nie byłoby możliwe bez kadry nauczycielskiej, kierowanej przez dyrekcję. W roku szkolnym 1966/67, w okresie choroby dyrektora Z. Mrowca, jego obowiązki praktycznie sprawował zastępca dyrektora Władysław Wesołowski. Od 30.10.1967 roku (po śmierci dyr. Z. Mrowca) objął stanowisko dyrektora Liceum Ekonomicznego, które sprawował do 15.08.1968 roku.
Mgr Jan Osada objął ponownie (wcześniej od 30.09.1962 do 31.08.1963) obowiązki dyrektora szkoły w dniu 16.08.1968 roku. W okresie sprawowania dyrektury przez mgra Jana Osadę, funkcję zastępcy dyrektora sprawowali: Władysław Wesołowski, mgr Marian Janusz, mgr Franciszek Grabowski, mgr Wacław Wąsacz.
Od 1 września 1984 roku funkcję dyrektora Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu pełnił mgr Franciszek Grabowski. W czasie jego kadencji funkcje wicedyrektorów sprawowali: mgr Henryka Kulpa i mgr Wacław Wąsacz. W sierpniu 1992 roku dyrektor F. Grabowski przeszedł na emeryturę, a wraz z jego odejściem funkcję wicedyrektora przestali pełnić mgr Wacław Wąsacz i mgr Henryka Kulpa, która zakończyła pracę w Zespole Szkół Ekonomicznych, przechodząc na emeryturę.
W wyniku przeprowadzonego konkursu na dyrektora Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu, powołano na to stanowisko od dnia 1 września 1992 r., mgra Bogusława Piotrowskiego. Funkcje wicedyrektorów od dnia 1.09.1992 r. pełnili: mgr Krystyna Burak i mgr Zdzisław Zierkiewicz, po 2 latach na stanowisku wicedyrektora mgr Krystynę Burak zastąpiła mgr Teresa Krzywonos.
W latach 1967-
Rezultatem końcowym całokształtu działalności szkoły są jej absolwenci i całość nabytych przez nich wiadomości i umiejętności. W latach 1967-
W latach 1924-
1946-
Dyrekcja w lipcu 1946 roku wystąpiła do Ministerstwa Oświaty z propozycją, aby od dnia 1 września 1946 roku, upaństwowić Gimnazjum i Liceum Handlowe w Jarosławiu. Propozycję zaakceptowano. Od tego momentu nauka stała się bezpłatna, co umożliwiało wstęp do szkoły młodzieży bez względu na jej status materialny. W pierwszym powojennym okresie istnienia placówki, organizowano w niej różne kierunki kształcenia i szkolenia. Istniały miedzy innymi wydziały: bankowy, finansowo-
Tradycyjną ale nieaktualną nazwę „Gimnazjum Kupieckie”, zastąpiono nową „Gimnazjum Handlowe”, która lepiej odpowiadała charakterowi szkoły. Powstawały też nowe typy szkół, prowadzone pod wspólną dyrekcją z Gimnazjum i Liceum Handlowym, jak np.: 3-
Równocześnie z istnieniem szkoły wiodącej, przy Technikum Ekonomicznym utworzono Zasadniczą Szkołę Handlową. Działała ona w okresie od 1956 do 1966 roku, jej absolwentami zostało 342 uczniów.
W latach 1946-
Od 1964 roku, Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie wydało decyzję, na mocy której, przyłączono do ówczesnego Technikum Ekonomicznego w Jarosławiu, Zasadniczą Szkołę Odzieżową, która w chwili połączenia liczyła 7 oddziałów z 308 uczennicami. W roku 1965 na terenie szkoły, działał Międzyszkolny Ośrodek Dokształcania Zawodowego dla pracujących uczniów wielozawodowych szkół zasadniczych. W czasie od 3 maja do 3 lipca 1965 roku. kształcono młodzież w kierunku: krawiec odzieży lekkiej i ciężkiej.
Do sierpnia 1947 roku, tj. do czasu swego przesiedlenia się na teren Górnego Śląska, funkcję dyrektora szkoły pełnił Józef Kapuściński, który pozostawał na tym stanowisku nieprzerwanie przez okres 23 lat.
1 września 1947 roku dyrektorem został Władysław Hnatów. W okresie jego kadencji funkcje dyrektora d/s pedagogicznych pełnili kolejno: Stanisław Gaik, Felicja Zusan, Józef Stanoszek i Jan Osada. Dyrektor W. Hnatów pełnił swoją funkcję do końca życia, tj. do 29 września 1962 roku.
Jego następcą był mgr Jan Osada. Pełnił on obowiązki dyrektora od dnia 29 września 1962 roku do 31 sierpnia 1963 roku . 1 września 1963 roku, dyrektorem został mgr Zbigniew Mrowiec, pełnił swe obowiązki aż do chwili śmierci w dniu 30 października 1967 roku.
Zależnie od liczby młodzieży i ilości oddziałów, zmieniała się liczebność zespołu nauczycielskiego. W pierwszym przedwojennym dziesięcioleciu wynosiła ona średnio 18 nauczycieli pełnozatrudnionych (stałych i kontraktowych) i 6 dochodzących z innych szkół i przedsiębiorstw.
W latach 60-
W dniu 24 maja 1964 roku miała miejsce uroczystość związana z obchodami 40-
Na przestrzeni lat 1944-
1939-
1 września był tradycyjnie dniem rozpoczęcia nauki w szkołach. Niestety, wojna uniemożliwiła jej terminowe rozpoczęcie. Przerwa w nauce w Jarosławiu trwała do drugiej połowy października, kiedy to komisarz miasta Schleimann w odezwie powiadomił mieszkańców Jarosławia o wznowieniu nauki
w szkołach. Początek roku szkolnego ustalony został na dzień 23 października.
Rok szkolny 1939/40. rozpoczęto w Gimnazjum Kupieckim w murach własnego budynku przy ulicy 3-
W ciągu skróconego roku szkolnego 1939/1940, okupacyjne władze szkolne przeorganizowały szkoły zawodowe, Jarosławskie Gimnazjum Kupieckie zostało przekształcone w 3-
Nauczyciele, wychowankowie i uczniowie Szkoły Handlowej w Jarosławiu, przechodzili w czasie wojny i okupacji różne koleje losów, często tragiczne. Jednak funkcjonowanie szkoły w tym czasie, pozwoliło nauczycielom i ich podopiecznym przetrwanie tego mrocznego okresu. Przez całą okupację, kierownikiem szkoły był nadal Józef Kapuściński, który z rozwagą przeprowadził szkołę przez te trudne lata. Zespół nauczycielski natomiast cierpiał w tym okresie na brak stabilizacji kadrowej, co w warunkach wojennych było zrozumiałe. Niemniej wielu nauczycieli pracowało w Szkole Handlowej. Należeli do nich: Franciszek Grzybek –
Pomimo ograniczeń okupanta Szkoła Handlowa w Jarosławiu była organizatorem różnych form kształcenia dorosłych. W latach 1939-
Pod koniec 1943 roku, w okresie odwrotu armii niemieckiej na wschodzie, władze okupacyjne usunęły Szkołę Handlową z jej własnego budynku. Zorganizowano w nim szpital wojskowy. Szkoła nie zrezygnowała jednak z kontynuowania kształcenia, przenosiła się do różnych, przygodnych pomieszczeń, niektóre lekcje odbywały się nawet w mieszkaniach prywatnych. Taki stan trwał aż do lipca 1944 roku. W dniu 1 września 1944 roku, wznowiono naukę w Gimnazjum Kupieckim Towarzystwa Szkoły Handlowej w Jarosławiu. Szkoła powróciła do swego dawnego budynku, który nauczyciele i uczniowie oczyścili i uporządkowali. Rozpoczęto normalną działalność dydaktyczno-
1924-
Jarosław –
Szkoła Handlowa zajmowała początkowo drugie piętro i schowki strychowe, a następnie przejmowała stopniowo dalsze pomieszczenia, adaptując je na cele szkolne. Jarosławska Szkoła Handlowa, od początku swego istnienia, posiadała prawa szkół publicznych.
Właścicielem Szkoły Handlowej było Towarzystwo Szkoły Handlowej w Jarosławiu. Jako szkoła prywatna, utrzymywała się ona z wpływów z opłat szkolnych oraz z subwencji udzielanej corocznie przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Szkoła w swym pierwotnym założeniu miała być 3-
W roku szkolnym 1929/30 szkoła została przeorganizowana z 3-
W roku szkolnym 1936/37 Szkołę Handlową w Jarosławiu przekształcono w Gimnazjum Kupieckie. Szkoła dawała uprawnienia takie same jak gimnazjum ogólnokształcące, możliwość wstępu do liceów, a co najważniejsze –
W okresie przedwojennym wszystkich uczniów Szkoły Handlowej obowiązywał przepisowy, zgodny z regulaminem strój. Na ubranie zakładano fartuch. Na nim w widocznym miejscu noszono tarczę szkolną z oznaczeniem 218 H.
Ponadto w klasie l i II. 2 godziny tygodniowo przeznaczano na gry i zabawy. W klasie III i IV, uczniowie odbywali przysposobienie wojskowe. Jedną godzinę tygodniowo przeznaczano na śpiew ogólny, a dwie godziny na zajęcia w chórze szkolnym lub orkiestrze w zależności od wyboru dokonanego przez młodzież. Codziennie rano wspólnie słuchano audycji radiowej oraz zaprawiano uczniów do poprawnego mówienia. W nauczaniu chłopców kładziono nacisk na takie przedmioty jak: księgowość, kalkulację i ekonomię, natomiast u dziewcząt na: korespondencję, stenografię, pisanie na maszynie i organizację nowoczesnego biura.
W ciągu pierwszych trzech lat nauki obowiązywało uczniów 300 godzin praktyki sklepowej i akwizytorskiej. Odbywała się ona w okresie ferii świątecznych na przełomie roku. Uczniowie byli zatrudniani w biurach, urzędach, kantorach i sklepach.
Pierwszym dyrektorem i jednocześnie współorganizatorem Szkoły Handlowej w Jarosławiu, był Józef Kapuściński, objął stanowisko dyrektora szkoły w chwili jej powstania i pozostawał na tym stanowisku aż do chwili swego wyjazdu z Jarosławia, w sierpniu 1947 roku.
Główny trzon kadry nauczycielskiej stanowili: Zygmunt Bauman nauczyciel przedmiotów zawodowych, Franciszek Grzybek nauczyciel przedmiotów ekonomicznych, Władysław Hnatow nauczyciel reklamy i stenografii, Tadeusz Gorśczko i Leon Szemerdiak. Ponadto w okresie międzywojennym nauczycielami pełno zatrudnionymi byli: Kazimierz Gottfried, Eugeniusz Kondryszyn, Henryk Konarski, Stanisław Lepczyk, Józef Niziołek, Tadeusz Nowieki, Tadeusz Nowakowski, Marian Jędral, Lotta Meister, Janina Olearka, Jan Jawień, Matylda Taube, ks. Jakub Walter.
Ważną datą w dziejach Szkoły Handlowej był dzień 11 maja 1930 roku (niedziela). W tym dniu odbyła się uroczystość poświęcenia i wręczenia sztandaru Szkole Handlowej w Jarosławiu. Byt on ufundowany przez miejscowych kupców z okazji 10-
Na zakończenie l-
Po ukończeniu szkoły i odbyciu odpowiedniej praktyki, absolwenci mogli ubiegać się o różne stanowiska: subiekta, dekoratora wystaw sklepowych, akwizytora, przedstawiciela firmy dysponenta, kasjera, inkasenta, kalkulanta, korespondenta, księgowego, kierownika działu, informatora, rejestranta, sekretarza, statystyka, stenografa, stenotypisty, korektora, instruktora, lustratora, inspektora i referenta różnych odcinków pracy.
Podsumowując pierwszy, przedwojenny okres istnienia Szkoły Handlowej, należy sobie uświadomić, że powstała ona i rozwijała się w trudnym okresie odbudowy i integracji państwowości polskiej. Szkoła Handlowa jako prywatna, powstała z inicjatywy jarosławskiego środowiska, jej właścicielem było Towarzystwo Szkoły Handlowej.
Odpłatność za naukę uniemożliwiała wstępowanie w jej mury dzieciom z rodzin najbiedniejszych. Pomimo tego odsetek tej młodzieży był jednak wyższy, niż w innych szkołach w powiecie jarosławskim. Niestety, dalszy rozwój tej placówki został tragicznie przerwany przez wybuch II wojny światowej.