Historia szkoły

2002-2009

W roku szkolnym 2002/2003 na stanowisko dyrektora szkoły został powołany Marian Białoskórski, którego zastępcami byli Marta Kurpiel i Zdzisław Zierkiewicz. Jego kadencja trwała 5 lat, od 2002 do 2007 roku.
1 września 2007 roku dyrektorem szkoły został Jacek Wojtas, który sprawował tę funkcję przez kilka następnych miesięcy, ponieważ 30 kwietnia 2008 roku objął stanowisko Podkarpackiego Kuratora Oświaty. Wówczas kierowanie szkołą powierzono Marcie Kurpiel, która była dotychczas jednym z wicedyrektorów, a w wyniku przeprowadzonego w 2009 roku konkursu została dyrektorem szkoły na następną kadencję. Na stanowisku wicedyrektora zastąpiła ją Justyna Nalepa-Harpula.

Rok szkolny 2002/2003 przyniósł wiele zmian w strukturze pracy szkoły. Reforma szkolnictwa ponadgimnazjalnego spowodowała, że powstały nowe typy szkół. W skład Zespołu Szkół Ekonomicznych weszły: 4-letnie Technikum Ekonomiczne i Technikum Handlowe, 3-letnie Liceum Profilowane ( profil: ekonomiczno-administracyjny, zarządzanie informacją, usługowo-gospodarczy), 2-letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa oraz kontynuowano naukę w 5-letnim Technikum Ekonomicznym i Technikum Handlowym, aż do zakończenia ich cyklu nauczania w roku szkolnym 2004/2005.

Od roku szkolnego 2003/2004 w Liceum Profilowanym funkcjonowały dwa profile: ekonomiczno-administracyjny i zarządzanie informacją. W tym kształcie szkoła funkcjonowała do końca roku szkolnego 2008/2009.
Następnym przełomowym momentem w najnowszej historii szkoły był 1 września 2009 roku, bowiem od tej chwili przyjęła ona nazwę Zespół Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących, a co za tym idzie, zmieniła swą strukturę organizacyjną. W skład szkoły obecnie wchodzą:
Liceum Ogólnokształcące:
klasa akademicka o profilu turystyka i rekreacja,
klasa policyjna o profilu przysposobienie policyjne i bezpieczeństwo drogowe,
Liceum Profilowane:
profile: ekonomiczno- administracyjny i zarządzanie informacją,
Technikum Ekonomiczne ze specjalnością europeistyka i mała i średnia przedsiębiorczość,
Technikum Handlowe kształcące w zawodzie technik handlowiec,
Zasadnicza Szkoła Zawodowa – zawód: sprzedawca.
Rok jubileuszu 85 – lecia szkoły przynosi zatem istotne zmiany w jej kształcie. Nowe kierunki rozwoju są związane z poszerzeniem i wzbogaceniem oferty edukacyjnej, pozostają jednak w zgodzie z tradycją Szkoły Ekonomicznej.
Obecnie w szkole uczy się 624 uczniów, pracuje 54 nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych. Co roku otwierają się nowe możliwości dla chcących pobierać naukę w naszej szkole, w technikach młodzież może kształcić się w nowych specjalnościach. Szkoła Ekonomiczna aktywnie uczestniczy w życiu miasta i powiatu, należy do Sieci Szkół Promujących Zdrowie i jest Szkołą Kluczowych Kompetencji, realizując trzyletni unijny projekt. W Warszawie została uhonorowana tytułem „Przedsiębiorczej Szkoły”. Wychodząc naprzeciw szybko rozwijającej się gospodarce, dostosowując się do nowych przepisów Unii Europejskiej i analizując rynek pracy, szkoła na bieżąco zmienia swoje oblicze. By być nowoczesną i atrakcyjną placówką, otwiera nowe typy szkół i zmienia profile.
Działają koła zainteresowań, młodzież uczestniczy również w wielu akcjach społecznych i charytatywnych organizowanych w mieście. Nasi uczniowie tworzą Szkolny Klub Honorowych Dawców Krwi PCK, działają w Szkolnym Kole Krajoznawczo –Turystycznym im. Mieczysława Orłowicza. Odrębną dziedziną aktywności jest praca na rzecz miasta i środowiska w ramach imprez kulturalnych, charytatywnych, społecznych i sportowych. Nasi uczniowie odnoszą sukcesy w konkursach przedmiotowych, olimpiadach i zawodach.
Rozwój szkoły w najbliższych latach będzie polegał na unowocześnianiu kierunków kształcenia i reagowaniu na zapotrzebowania szybko zmieniającej się gospodarki rynkowej. Obecnie szkoła jest dynamicznie rozwijającą się placówką naukową działającą w myśl zasady, że dzisiaj należy wiedzieć, co trzeba poznawać jutro, by radzić sobie pojutrze.

1994-2002

W skład Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu wchodziły następujące typy szkół: Liceum Ekonomiczne (4-letnie), Liceum Handlowe (4-letnie), Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Liceum Ekonomiczne dla dorosłych, Policealne Studium Zawodowe; które kształciły w trzech zawodach: technik ekonomista, technik handlowiec i na poziomie szkoły zawodowej – sprzedawca.

To lata niezwykle szybkiego rozwoju szkoły i jej popularności. Mury szkoły opuściło wówczas około 9500 absolwentów. Z roku na rok zwiększała się liczba oddziałów i w 2000 roku wynosiła aż 38. W tym czasie zakończyły naukę klasy Policealnego Studium Zawodowego i Liceum Ekonomicznego dla dorosłych. W związku z reformą oświatową, która wprowadziła nowy podział na szkolnictwo podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne, szkoły średnie czekał rok przerwy w przyjmowaniu do klas I, gdyż czekać musiały na absolwentów trzyletniego gimnazjum. Dlatego też, by zniwelować problemy kadrowe, w roku szkolnym 1999/2000 szkoła otworzyła 5-letnie Technikum Ekonomiczne i Handlowe, przyjęto wówczas aż 9 oddziałów klas I. Młodzież kształciła się tylko w tym jednym cyklu, by po 5 latach otrzymać tytuł technika ekonomisty i świadectwo dojrzałości.

W roku 2001/2002 nie było przyjęć do klas I, mimo to szkoła pracowała pełną parą. Młodzież rozwijała swoje zainteresowania w różnorodnych kołach zainteresowań, m.in. działało koło ekonomistów, koło filatelistyczne, krajoznawczo-turystyczne, PCK, KSM, Caritas. Klasy brały udział w wycieczkach krajowych i zagranicznych. Żadne piękne miejsce nie było tajemnicą dla naszej młodzieży, która wędrowała od Tatr po Bałtyk, aż po Pragę i Wiedeń.

1967-1994

W okresie powojennym kilkakrotnie zmieniano strukturę organizacyjną szkół zawodowych. Ostatnia znacząca zmiana wiąże się ściśle z realizacją ustawy z 1961 roku. W szkołach ekonomicznych przewidziano organizację czteroletnich liceów ekonomicznych na podbudowie 8-klasowej szkoły podstawowej. Reforma ta objęła całe szkolnictwo zawodowe od dnia 1 września 1967 roku.

W roku szkolnym 1967/68 powołano do życia czteroletnie Liceum Ekonomiczne w Jarosławiu. Wraz z powstaniem liceum, sukcesywnie kończyły naukę kolejne roczniki zlikwidowanego Technikum Ekonomicznego. Ostatni absolwenci ukończyli tę szkołę równocześnie z pierwszymi absolwentami Liceum Ekonomicznego w roku szkolnym 1970/71. Cykl nauczania w tym liceum trwał 4 lata. Szkoła ta przygotowywała młodzież do zawodu sprzedawcy-magazyniera. Od roku szkolnego 1974/75 istniało 3-letnie Średnie Studium Zawodowe prowadzące działalność w dwóch kierunkach: społeczno-prawnym i operatywno-handlowym. Studium było przeznaczone dla osób dorosłych, pracujących zawodowo, od których nowe przepisy o kwalifikacjach zawodowych wymagały pełnego średniego wykształcenia. Szkołę tę prowadzono do roku 1982, po czym w roku szkolnym 1986/87, utworzono ją na nowo, aby zakończyć jej działalność w trzy lata później, wraz z uzyskaniem statusu absolwenta tej szkoły przez jej słuchaczy.

W roku szkolnym 1992/93 powołano do życia Liceum Handlowe, którego program obejmuje 4-letni cykl kształcenia w zawodzie technik handlowiec,
w zakresie przedmiotów ogólnoekonomicznych oraz marketingu, komputeryzacji i nauczania dwóch języków zachodnioeuropejskich.

Ponadto dyrekcja szkoły, reagując na potrzeby rynku pracy, utworzyła w roku szkolnym 1993/94 Policealne Studium Zawodowe z 2-letnim cyklem kształcenia w zawodzie technik handlowiec. Szkoła ta ma za zadanie dać wykształcenie ekonomiczne absolwentom szkół ogólnokształcących, otwierając im przy tym możliwość kształcenia na wyższych uczelniach o profilach ekonomicznych.

W roku szkolnym 1981/82 utworzono Zespół Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu. Powołanie go do życia umożliwiło sprawniejsze kierowanie działalnością poszczególnych szkół wchodzących w jego skład. W roku utworzenia w skład Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu wchodziły następujące szkoły: Liceum Ekonomiczne, Liceum Ekonomiczne dla Pracujących, Liceum Zawodowe, Średnie Studium Zawodowe oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca nr 2. Zespół Szkół Ekonomicznych numerację szkolną przejął po Liceum Ekonomicznym. Na tarczy szkolnej, obok nazwy szkoły widniał numer 57.

W roku szkolnym 1993/94 młodzież rozpoczęła naukę w Zespole Szkół Ekonomicznych w kilku placówkach oświatowych:

• Liceum Ekonomiczne (czteroletnie na podbudowie szkoły podstawowej)
w zawodzie: technik ekonomista, w specjalnościach: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw, finanse i rachunkowość,

• Liceum Handlowe (czteroletnie na podbudowie szkoły podstawowej)
w zawodzie: technik handlowiec, w specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych

• Liceum Ekonomiczne dla Dorosłych (trzyletnie na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej) o profilu: sprzedawca, w zawodzie: technik ekonomista, w specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych

• Zasadnicza Szkoła Zawodowa (trzyletnia na podbudowie szkoły podstawowej) w zawodzie: sprzedawca

• Policealne Studium Zawodowe (dwuletnie na podbudowie liceum ogólnokształcącego) w zawodzie: technik handlowiec.

Istnienie i funkcjonowanie szkoły nie byłoby możliwe bez kadry nauczycielskiej, kierowanej przez dyrekcję. W roku szkolnym 1966/67, w okresie choroby dyrektora Z. Mrowca, jego obowiązki praktycznie sprawował zastępca dyrektora Władysław Wesołowski. Od 30.10.1967 roku (po śmierci dyr. Z. Mrowca) objął stanowisko dyrektora Liceum Ekonomicznego, które sprawował do 15.08.1968 roku.

Mgr Jan Osada objął ponownie (wcześniej od 30.09.1962 do 31.08.1963) obowiązki dyrektora szkoły w dniu 16.08.1968 roku. W okresie sprawowania dyrektury przez mgra Jana Osadę, funkcję zastępcy dyrektora sprawowali: Władysław Wesołowski, mgr Marian Janusz, mgr Franciszek Grabowski, mgr Wacław Wąsacz.

Od 1 września 1984 roku funkcję dyrektora Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu pełnił mgr Franciszek Grabowski. W czasie jego kadencji funkcje wicedyrektorów sprawowali: mgr Henryka Kulpa i mgr Wacław Wąsacz. W sierpniu 1992 roku dyrektor F. Grabowski przeszedł na emeryturę, a wraz z jego odejściem funkcję wicedyrektora przestali pełnić mgr Wacław Wąsacz  i mgr Henryka Kulpa, która zakończyła pracę w Zespole Szkół Ekonomicznych, przechodząc na emeryturę.

W wyniku przeprowadzonego konkursu na dyrektora Zespołu Szkół Ekonomicznych w Jarosławiu, powołano na to stanowisko od dnia 1 września 1992 r., mgra Bogusława Piotrowskiego. Funkcje wicedyrektorów od dnia 1.09.1992 r. pełnili: mgr Krystyna Burak i mgr Zdzisław Zierkiewicz, po 2 latach na stanowisku wicedyrektora mgr Krystynę Burak zastąpiła mgr Teresa Krzywonos.

W latach 1967-1994 w murach Szkoły Ekonomicznej w Jarosławiu nauczało kilkudziesięciu nauczycieli. Liczebność grona pedagogicznego uzależniona była od ilości uczącej się młodzieży oraz rodzajów szkół i liczby oddziałów, prowadzonych pod wspólną dyrekcją. Gwałtowny wzrost liczby nauczycieli widoczny jest po przyłączeniu do Technikum Ekonomicznego, Zasadniczej Szkoły Odzieżowej. Wzrasta wówczas szczególnie liczba nauczycieli dochodzących. W roku szkolnym 1967/68 w Szkole było zatrudnionych 48 nauczycieli (23 w L.E. i 25 w Z.S.O.) w tym 31 kobiet. Nauczycieli pełnozatrudnionych było 30 (14 w L.E. i 16 w Z.S.O.) Ilość ta jeszcze w następnych latach wzrasta, by w roku szkolnym 1970-71 osiągnąć liczbę 56 nauczycieli. W roku szkolnym 1993/94 rozpoczęło pracę 42 nauczycieli w tym 4 osoby kadry kierowniczej (dyrektor, dwóch wicedyrektorów i kierownik zajęć szkolenia praktycznego). Wszyscy oni posiadają pełne wykształcenie pedagogiczne.

Rezultatem końcowym całokształtu działalności szkoły są jej absolwenci i całość nabytych przez nich wiadomości i umiejętności. W latach 1967-1994, Liceum Ekonomiczne, Liceum Zawodowe, Technikum Ekonomiczne dla Pracujących, a następnie dla Dorosłych oraz Średnie Studium Zawodowe ukończyło 2329 absolwentów. Ponadto w omawianym okresie Zasadniczą Szkołę Handlową ukończyło 1649 absolwentów.

W latach 1924-1994, mury Szkoły Handlowo-Ekonomicznej w Jarosławiu, opuściła grupa ponad 6000 absolwentów.

1946-1967

Dyrekcja w lipcu 1946 roku wystąpiła do Ministerstwa Oświaty z propozycją, aby od dnia 1 września 1946 roku, upaństwowić Gimnazjum i Liceum Handlowe w Jarosławiu. Propozycję zaakceptowano. Od tego momentu nauka stała się bezpłatna, co umożliwiało wstęp do szkoły młodzieży bez względu na jej status materialny. W pierwszym powojennym okresie istnienia placówki, organizowano w niej różne kierunki kształcenia i szkolenia. Istniały miedzy innymi wydziały: bankowy, finansowo-rachunkowy, towaroznawczy i finansów przedsiębiorstw handlowych.

Tradycyjną ale nieaktualną nazwę „Gimnazjum Kupieckie”, zastąpiono nową „Gimnazjum Handlowe”, która lepiej odpowiadała charakterowi szkoły. Powstawały też nowe typy szkół, prowadzone pod wspólną dyrekcją z Gimnazjum i Liceum Handlowym, jak np.: 3-ietnie Państwowe Liceum Administracyjno-Handlowe I stopnia oraz 3-letnie Państwowe Liceum Administracyjno-Gospodarcze I stopnia. W 1950 roku, na bazie szkoły, powołano do życia 4-letnie Technikum Handlowe. Technikum Handlowe zostało przekształcone w Technikum Ekonomiczne o 5-letnim toku nauczania i dwóch specjalnościach: ogólnoekonomicznej i handlowej. Ta forma szkoły przetrwała przez kolejne 10 lat, do roku 1967, kiedy to uległa ostatniej znaczącej zmianie i przekształcona została w 4-letnie Liceum Ekonomiczne.

Równocześnie z istnieniem szkoły wiodącej, przy Technikum Ekonomicznym utworzono Zasadniczą Szkołę Handlową. Działała ona w okresie od 1956 do 1966 roku, jej absolwentami zostało 342 uczniów.

W latach 1946-48, istniało 2-letnie Gimnazjum Handlowe dla Dorosłych, w latach 1951-53 2-letnie Technikum Handlowe dla Pracujących, w latach 1957-59 było czynne 2-letnie Technikum Ekonomiczne dla zdemobilizowanych oficerów Wojska Polskiego.

Od 1964 roku, Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie wydało decyzję, na mocy której, przyłączono do ówczesnego Technikum Ekonomicznego w Jarosławiu, Zasadniczą Szkołę Odzieżową, która w chwili połączenia liczyła 7 oddziałów z 308 uczennicami. W roku 1965 na terenie szkoły, działał Międzyszkolny Ośrodek Dokształcania Zawodowego dla pracujących uczniów wielozawodowych szkół zasadniczych. W czasie od 3 maja do 3 lipca 1965 roku. kształcono młodzież w kierunku: krawiec odzieży lekkiej i ciężkiej.

Do sierpnia 1947 roku, tj. do czasu swego przesiedlenia się na teren Górnego Śląska, funkcję dyrektora szkoły pełnił Józef Kapuściński, który pozostawał na tym stanowisku nieprzerwanie przez okres 23 lat.

1 września 1947 roku dyrektorem został Władysław Hnatów. W okresie jego kadencji funkcje dyrektora d/s pedagogicznych pełnili kolejno: Stanisław Gaik, Felicja Zusan, Józef Stanoszek i Jan Osada. Dyrektor W. Hnatów pełnił swoją funkcję do końca życia, tj. do 29 września 1962 roku.

Jego następcą był mgr Jan Osada. Pełnił on obowiązki dyrektora od dnia 29 września 1962 roku do 31 sierpnia 1963 roku . 1 września 1963 roku, dyrektorem został mgr Zbigniew Mrowiec, pełnił swe obowiązki aż do chwili śmierci w dniu 30 października 1967 roku.

Zależnie od liczby młodzieży i ilości oddziałów, zmieniała się liczebność zespołu nauczycielskiego. W pierwszym przedwojennym dziesięcioleciu wynosiła ona średnio 18 nauczycieli pełnozatrudnionych (stałych i kontraktowych) i 6 dochodzących z innych szkół i przedsiębiorstw.

W latach 60-tych Szkoła liczyła przeciętnie 10 oddziałów i około 370-380 uczniów. Nieznaczny spadek liczby uczniów zanotowano dopiero w 1967 roku, w momencie reorganizacji placówki.

W dniu 24 maja 1964 roku miała miejsce uroczystość związana z obchodami 40-lecia Szkoły Ekonomicznej. W tym dniu szkoła otrzymała sztandar, którego uroczyste przekazanie odbyło się w obecności wielu mieszkańców miasta i zaproszonych gości zgromadzonych na Stadionie Szkolnym przy ulicy Słowackiego.

Na przestrzeni lat 1944-67 szkoła przechodziła częste zmiany strukturalno-organizacyjne. Zmieniały się kilkakrotnie plany i programy nauczania, przy czym każda taka zmiana miała na celu, w mniemaniu władz szkolnych, usprawnienie i dostosowanie szkolenia do stale narastających potrzeb krajowej gospodarki. Zmiany te zapoczątkowało zniesienie dwustopniowości kształcenia. Zniknęło gimnazjum i liceum, a na ich miejsce powstało technikum, najpierw czteroletnie, a od 1957 roku pięcioletnie.

1939-1945

1 września był tradycyjnie dniem rozpoczęcia nauki w szkołach. Niestety, wojna uniemożliwiła jej terminowe rozpoczęcie. Przerwa w nauce w Jarosławiu trwała do drugiej połowy października, kiedy to komisarz miasta Schleimann w odezwie powiadomił mieszkańców Jarosławia o wznowieniu nauki
w szkołach. Początek roku szkolnego ustalony został na dzień 23 października.

Rok szkolny 1939/40. rozpoczęto w Gimnazjum Kupieckim w murach własnego budynku przy ulicy 3-go Maja 1 (władze okupacyjne zmieniły nazwę ulicy na Szpitalną). Naukę rozpoczęto w dniu 12 grudnia, za tymczasowym zezwoleniem władz szkolnych. Pożar, który wybuchł pod koniec grudnia 1939 roku, strawił część dachu, cały strych i część sal lekcyjnych usytuowanych na drugim piętrze. Mozolnie gromadzony inwentarz szkoły został przy tej sposobności częściowo spalony, a częściowo rozgrabiony.
W ciągu skróconego roku szkolnego 1939/1940, okupacyjne władze szkolne przeorganizowały szkoły zawodowe, Jarosławskie Gimnazjum Kupieckie zostało przekształcone w 3-letnią Publiczną Szkołę Handlową. We wrześniu 1940 roku szkoła powróciła do własnego budynku, który po pożarze został odbudowany i odremontowany z funduszy miejskich. Jednocześnie kontynuowano przebudowę pomieszczeń w budynku szkolnym, którą zakończono dopiero w 1942 roku. W roku szkolnym 1940/41, do klasy pierwszej Szkoły Handlowej, przyjmowano chłopców i dziewczęta tylko pochodzenia aryjskiego, w wieku od 13 do 17 lat. Zaczęto zdecydowanie egzekwować wprowadzanie trzyletniego toku nauczania. Niemieckie władze okupacyjne wydały zarządzenie definitywnie zabraniające prowadzenia klas czwartych we wszystkich szkołach zawodowych I stopnia.

Nauczyciele, wychowankowie i uczniowie Szkoły Handlowej w Jarosławiu, przechodzili w czasie wojny i okupacji różne koleje losów, często tragiczne. Jednak funkcjonowanie szkoły w tym czasie, pozwoliło nauczycielom i ich podopiecznym przetrwanie tego mrocznego okresu. Przez całą okupację, kierownikiem szkoły był nadal Józef Kapuściński, który z rozwagą przeprowadził szkołę przez te trudne lata. Zespół nauczycielski natomiast cierpiał w tym okresie na brak stabilizacji kadrowej, co w warunkach wojennych było zrozumiałe. Niemniej wielu nauczycieli pracowało w Szkole Handlowej. Należeli do nich: Franciszek Grzybek – nauczyciel przedmiotów ekonomicznych, Kazimierz Gottfried, Rudolf Karaś – nauczyciel towaroznawstwa, Henryk Konarski, Eugeniusz Kondraszyn, Stanisław Krwawicz, Władysław Hnatów – nauczyciel reklamy i stenografii, Edmund Kuleczka, Tadeusz Nowicki, Mieczysława Piechowicz – nauczyciel towaroznawstwa i chemii, Maria Steczko-Biesiadecka, Leon Szemerdiak, Mieczysław Tatarkiewicz, Józef Zdybek – nauczyciel księgowości i ks. Jakub Walter.

Pomimo ograniczeń okupanta Szkoła Handlowa w Jarosławiu była organizatorem różnych form kształcenia dorosłych. W latach 1939-1943 zorganizowano w sumie 13 kursów dla dorosłych . Były to krótkotrwałe kursy spółdzielcze, ogólnohandlowe, księgowości sklepowej dla kupców, księgowości przebitkowej, stenografii niemieckiej oraz przysposobienia nauczycieli zamkniętych liceów i gimnazjów ogólnokształcących do pracy w szkolnictwie handlowym i zawodowym.

Pod koniec 1943 roku, w okresie odwrotu armii niemieckiej na wschodzie, władze okupacyjne usunęły Szkołę Handlową z jej własnego budynku. Zorganizowano w nim szpital wojskowy. Szkoła nie zrezygnowała jednak z kontynuowania kształcenia, przenosiła się do różnych, przygodnych pomieszczeń, niektóre lekcje odbywały się nawet w mieszkaniach prywatnych. Taki stan trwał aż do lipca 1944 roku. W dniu 1 września 1944 roku, wznowiono naukę w Gimnazjum Kupieckim Towarzystwa Szkoły Handlowej w Jarosławiu. Szkoła powróciła do swego dawnego budynku, który nauczyciele i uczniowie oczyścili i uporządkowali. Rozpoczęto normalną działalność dydaktyczno-wychowawczą w oparciu o przedwojenne programy nauczania. Równocześnie ze wznowieniem nauki w Gimnazjum Kupieckim, otwarto 2-letnie Prywatne Koedukacyjne Liceum Handlowe TSH. Gimnazjum Kupieckie od roku szkolnego 1944/45, rozszerzono o 2-letni cykl nauczania w Liceum T.S.H.

1924-1939

Jarosław – miasto położone w południowo-wschodniej części Polski nad rzeką San, rozciąga się na obszernym stoliwie lessowym w miejscu, gdzie ostatnia krawędź Pogórza Podkarpackiego przechodzi ku Kotlinie Sandomierskiej. Działacze miasta, kupcy i społecznicy jarosławscy założyli w 1918 roku, w odrodzonej ojczyźnie, Towarzystwo Szkoły Handlowej. Jednym z inicjatorów powstania Towarzystwa był inż. Stanisław Sierankiewicz, ceniony architekt, późniejszy komisarz rządowy i burmistrz miasta Jarosławia (w latach 1925-1937). Głównym zadaniem Towarzystwa było wiec zorganizowanie na terenie Jarosławia szkoły, kształcącej specjalistów w dziedzinie handlu i innych pokrewnych zawodów. 1 października 1924 roku, rozpoczęła działalność Prywatna Koedukacyjna Szkoła Handlowa Towarzystwa Szkoły Handlowej w Jarosławiu. Prezes Towarzystwa Szkoły Handlowej (TSH), inż. Stanisław Sierankiewicz, spowodował bezpłatne przekazanie na potrzeby szkoły pomieszczeń w budynku przy ulicy 3 Maja 1 w bezterminowe użytkowanie.

Szkoła Handlowa zajmowała początkowo drugie piętro i schowki strychowe, a następnie przejmowała stopniowo dalsze pomieszczenia, adaptując je na cele szkolne. Jarosławska Szkoła Handlowa, od początku swego istnienia, posiadała prawa szkół publicznych.

Właścicielem Szkoły Handlowej było Towarzystwo Szkoły Handlowej w Jarosławiu. Jako szkoła prywatna, utrzymywała się ona z wpływów z opłat szkolnych oraz z subwencji udzielanej corocznie przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Szkoła w swym pierwotnym założeniu miała być 3-letnia, lecz pod koniec pierwszego roku istnienia, w 1925 roku. została przekształcona w szkołę 2-letnią. Jednak pod koniec trzeciego roku działalności, w 1927 roku, przywrócono jej status szkoły 3-letniej, stosownie do zmieniających się tendencji w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
W roku szkolnym 1929/30 szkoła została przeorganizowana z 3-letniej w 4-letnią, przy czym w ostatniej, czwartej klasie, wprowadzono specjalizację spółdzielczo-samorządową z przysposobieniem do handlu w rolnictwie. Świadectwo ukończenia Szkoły Handlowej nie dawało jednak w okresie przedwojennym prawa wstępu do wyższych uczelni, gdyż władze szkolne pragnęły skierować do zawodu możliwie wszystkich absolwentów szkoły. Władze TSH i Szkoły Handlowej aż do wybuchu wojny nie zaprzestały starań o to, aby absolwenci Szkoły Handlowej w Jarosławiu, mieli prawo wstępu na wyższe uczelnie. Taką możliwość dawało utworzenie na bazie istniejącej Szkoły Handlowej, 2-letniego Liceum Handlowego. Wszystkie te zabiegi skończyły się niepowodzeniem. Pomimo tego, pod koniec lat dwudziestych, w Szkole Handlowej w Jarosławiu unormowały się już formy działalności naukowej i wychowawczej oraz zasady funkcjonowania szkoły. Od roku szkolnego 1929/30 aż do wybuchu wojny, szkoła istnieje jako placówka o 4-letnim cyklu kształcenia.

W roku szkolnym 1936/37 Szkołę Handlową w Jarosławiu przekształcono w Gimnazjum Kupieckie. Szkoła dawała uprawnienia takie same jak gimnazjum ogólnokształcące, możliwość wstępu do liceów, a co najważniejsze – dobry zawód zaraz po ukończeniu nauki.
W okresie przedwojennym wszystkich uczniów Szkoły Handlowej obowiązywał przepisowy, zgodny z regulaminem strój. Na ubranie zakładano fartuch. Na nim w widocznym miejscu noszono tarczę szkolną z oznaczeniem 218 H.

Ponadto w klasie l i II. 2 godziny tygodniowo przeznaczano na gry i zabawy. W klasie III i IV, uczniowie odbywali przysposobienie wojskowe. Jedną godzinę tygodniowo przeznaczano na śpiew ogólny, a dwie godziny na zajęcia w chórze szkolnym lub orkiestrze w zależności od wyboru dokonanego przez młodzież. Codziennie rano wspólnie słuchano audycji radiowej oraz zaprawiano uczniów do poprawnego mówienia. W nauczaniu chłopców kładziono nacisk na takie przedmioty jak: księgowość, kalkulację i ekonomię, natomiast u dziewcząt na: korespondencję, stenografię, pisanie na maszynie i organizację nowoczesnego biura.
W ciągu pierwszych trzech lat nauki obowiązywało uczniów 300 godzin praktyki sklepowej i akwizytorskiej. Odbywała się ona w okresie ferii świątecznych na przełomie roku. Uczniowie byli zatrudniani w biurach, urzędach, kantorach i sklepach.

Pierwszym dyrektorem i jednocześnie współorganizatorem Szkoły Handlowej w Jarosławiu, był Józef Kapuściński, objął stanowisko dyrektora szkoły w chwili jej powstania i pozostawał na tym stanowisku aż do chwili swego wyjazdu z Jarosławia, w sierpniu 1947 roku.

Główny trzon kadry nauczycielskiej stanowili: Zygmunt Bauman nauczyciel przedmiotów zawodowych, Franciszek Grzybek nauczyciel przedmiotów ekonomicznych, Władysław Hnatow nauczyciel reklamy i stenografii, Tadeusz Gorśczko i Leon Szemerdiak. Ponadto w okresie międzywojennym nauczycielami pełno zatrudnionymi byli: Kazimierz Gottfried, Eugeniusz Kondryszyn, Henryk Konarski, Stanisław Lepczyk, Józef Niziołek, Tadeusz Nowieki, Tadeusz Nowakowski, Marian Jędral, Lotta Meister, Janina Olearka, Jan Jawień, Matylda Taube, ks. Jakub Walter.

Ważną datą w dziejach Szkoły Handlowej był dzień 11 maja 1930 roku (niedziela). W tym dniu odbyła się uroczystość poświęcenia i wręczenia sztandaru Szkole Handlowej w Jarosławiu. Byt on ufundowany przez miejscowych kupców z okazji 10-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Stronę artystyczną tych imprez gwarantowały działające przy Szkole Handlowej zespoły artystyczne. Istniały chóry: męski, żeński i mieszany, którymi przez długi okres kierował p. Paraniak. Natomiast orkiestrą działającą przy szkole, opiekował się p.  Lewandowski. Działał także szkolny zespół teatralny. Na terenie Szkoły Handlowej, działały drużyny harcerskie: żeńska i męska. Inną organizacją, która akcentowała swoją obecność na terenie szkoły, było koło Ligi Morskiej i Kolonialnej (KMiL). Żywą działalnością wykazywała się Sodalicja Mariańska, organizacja zrzeszająca uczennice Szkoły Handlowej. Organizowały one dla biednych dzieci Jarosławia „Świętego Mikołaja” oraz „Boże drzewko”.

Na zakończenie l-go semestru, rodzice oprócz świadectwa swego dziecka otrzymywali list z opinią o uczniu. Kolor listu obrazował, jaką opinię posiada szkoła o danym uczniu. Częstą metodą stosowaną przez szkołę w egzekwowaniu dobrych wyników w nauce i zachowaniu, było nakładanie na szczególnie opornych uczniów grzywien pieniężnych. Zebrane pieniądze były przeznaczane na cele dobroczynne lub dla najuboższej młodzieży. Młodzież była zorganizowana w kilku kołach sportowych. Największym zainteresowaniem cieszyło się kółko strzeleckie. Należący do niego uczniowie z końcem każdego roku szkolnego brali udział w szkolnych zawodach strzeleckich. 13 lutego 1931 roku, zawodniczki Szkoły Handlowej w Jarosławiu zajęły 10 miejsce w Polsce w zawodach o „odznakę strzelecką”.

Po ukończeniu szkoły i odbyciu odpowiedniej praktyki, absolwenci mogli ubiegać się o różne stanowiska: subiekta, dekoratora wystaw sklepowych, akwizytora, przedstawiciela firmy dysponenta, kasjera, inkasenta, kalkulanta, korespondenta, księgowego, kierownika działu, informatora, rejestranta, sekretarza, statystyka, stenografa, stenotypisty, korektora, instruktora, lustratora, inspektora i referenta różnych odcinków pracy.

Podsumowując pierwszy, przedwojenny okres istnienia Szkoły Handlowej, należy sobie uświadomić, że powstała ona i rozwijała się w trudnym okresie odbudowy i integracji państwowości polskiej. Szkoła Handlowa jako prywatna, powstała z inicjatywy jarosławskiego środowiska, jej właścicielem było Towarzystwo Szkoły Handlowej.
Odpłatność za naukę uniemożliwiała wstępowanie w jej mury dzieciom z rodzin najbiedniejszych. Pomimo tego odsetek tej młodzieży był jednak wyższy, niż w innych szkołach w powiecie jarosławskim. Niestety, dalszy rozwój tej placówki został tragicznie przerwany przez wybuch II wojny światowej.